Πρώτα ήρθαν οι μέλισσες…σαν δώρο…6 μελίσσια από ένα φίλο της οικογένειας στον πατέρα μου.
“Να φεύγεις με την σύζυγο Δημήτρη, να πηγαίνετε μαζί στα δάση, στα βουνά της πατρίδας μας, και στα νησιά να τα πας..” του είπε ο φίλος του.
Με αυτόν τον τρόπο μπήκανε μαζί στο μαγευτικό κόσμο της μέλισσας….
Τα 6 μελίσσια γίνανε,150 μέσα σε 3 χρόνια! Κάποια αγοραστήκανε, κάποια κοπήκανε με ορφάνια και οι γονείς μου θέλανε να τα φτάσουνε τα 500.
Έτσι προέκυψε η ανάγκη της αγοράς των κυψελών!
“Δεν τις φτιάχνουν σωστά, είναι ακριβές, το πλαίσιο θέλει βελτίωση, τα ξύλα δεν περνάνε από ξηραντήριο. Όχι!, θα πάρω ξυλουργικά εργαλεία και θα τις φτιάξω μόνος μου!” είπε ο πατέρας μου ο Δημήτρης.
Ένα ράντιαλ, μία κορδέλα, 2 σβούρες, τα τρυπάνια, η δοντιέρα, το τριβείο…σιγά σιγά εμπλούτιζε το μικρό εργαστήριο που έφτιαξε στην Δάφνη, στην Αρματωλών 52. Δύο ξυλουργοί ήρθαν να δουλέψουν και ο ίδιος φυσικά. Οι κυψέλες του ήταν πάρα πολύ καλές, ήρθαν και φίλοι του και ζητούσαν να τους φτιάξει και σε αυτούς, κάποιοι δουλεύανε και οι ίδιοι μαζί του, το απόγευμα, το βράδυ,
Όλα τα έμαθε μέσα σε λίγα χρόνια…